Magische dag.

Om 7:50 op de seconde nauwkeurig begint de ochtend vergadering: Meteo en dan operationele mededelingen. Dit duurt niet langer dan 5 minuten. Dan rukken tussen de 34 en 38 man verdeelt over 4 bergstations de deur uit, klikken in de skis en skieen naar de liften. Om naar mijn bergstation te komen neem ik 3 liften. Eerst op de #11, de "Elk Cam Gondola" 1386 voet hoogte verschil in 8.7 minuten. Dan ski ik omlaag naar de #8 de "Alpine Springs" lift die me aan 1529 vetricale voet in 8 minuten helpt. Dan wordt het pas echt frisjes op de #12 de "High Alpine" die het meest doeltreffend is en je met 6 minuten 1667 voet verticaal verplaatst tot net bovenaan de boomgrens in Colorado 11.500 voet waar het High Alpine bergwachters station is. Onderweg doe je wat zuurstof voorraden checken bij het restaurant en neem je de banaan weer mee naar boven als die is gebruikt de vorige dag. Als ik dan op het station kom doe ik mijn lunch in de koelkast en soms, eigenlijk best wel vaak, heb ik de kans om de "Hanging Valley" te openen.

Is een geologisch complex bekken van zo'n 700 acres, 280 hectares van berghangen, cliffwanden, stuwwallen, amfitheaters en morene velden, geleidelijk meer en dichter bebost al naar de afdaling gelangt. In Amerika wordt niet gedacht in kilometers piste, hier is een ski-gebied 2 dimensionaal en gezien in de tweede orde.

Maar er zijn dan van die dagen dat je nog steeds haast niet geloofd dat het waar is. Ik word ervoor betaald om te skieën. In de hangende vallei is niets geprepareerd. Alle terrein is afgebakend met poortjes en dubbel zwarte piste.

Het plaatje van deze piste hier heet "Upper Big Spruce". Het heeft en bijzondere val lijn die goed te nemen is en in perfectie georienteerd naar het Noorden waardoor de zon weinig invloed op de kwaliteit van de sneeuw heeft. Vandaag was het niet boven de -15 graden Celcius geworden. In de hangede vallei was kraakverse poeder te vinden, overal. Mijn gewrichten mogen poeder heel erg graag. De zachte, schockabsorberende donslaag van Colorado sneeuw is haast verdovend.

Dit  is het meest spannende lawine werk van mijn carrière.

Dit is een legendarische piste. Vroeger was dit nog buiten het ski gebied, maar werd wel met explosieven gecontroleerd. Vroeger werd alle lonten met een joint aangstoken en tegen de tijd dat die twee jongens daar bij deze piste aankwamen hadden ze flink de smaak te pakken. Het enige wat iemand te knabbelen had was een chocolade reep van het merk "Babe Ruth" die ze deelden en het verpakking van de reep is de naam van de piste.

Ook de sluiting van de hangende vallei. Op "clear" wordt het hele gebied strategisch en systematisch geskied alsof het de bezem wagen is. Dit is lift #12 die naar het Alpine station gaat. Op deze koude dagen glinsterd de lucht de hele dag met kristallen van moleculen waterdamp die bevriezen in de stralen van het briljante zonlicht

Een bijzonder koude dag met ontzettend veel hard werken, maar veel voldoening